گاه‌نوشت‌های یک زریر
گاه‌نوشت‌های یک زریر

گاه‌نوشت‌های یک زریر

من آخه عاشقشم

من به دنبال کسی میگردم               کـه دلـش جنس شقایق باشه

اهل سرزمین رویاهـــای من               مثل من همیشه عاشق باشه

من به دنبال کسی می گردم             کــه بــرام تــموم دنیا باشه

تو صداش زمزمه ی رودخونه ها          عشق اون قـد یه دریا باشه

نگو همچین کسی پیدا نمیشه           چون حقیقت مثل رویا نمیشه

من دارم حس می کنم وجودشو                   با نفسهام بوی عطر خوبشو

 

من از جاده های عشق نمی خوام برگردم

آخه دنبال کسی می گردم                     آخه دنبال کسی می گردم

اگه پیداش کنم هرگز نمی ذارم بره                اگه اون بیاد تموم غصه ها رهگذره

واسه پیدا کردنش تا آخر دنیا میرم                 واسه پیدا کردنش تا پشت قصه ها میرم

توی کوچه های هر شهر و دیار               به همه ی پنجره ها سر میزنم

خونـه ی غریـبه ها در مـیزنـم             میـرمـو بـه سـیـم آخـر مـیـزنـم

                                                 آخه دنبال کسی (...)میگردم

 

 

من به دنبال کسی میگردم که با من آشناتر از من باشه

   قـد تنهایی و دلخستگی هام           قــد آغوش خود من باشه

گرچه کوچه های عشق باریکه           راهی دشوار و شبی تاریکه

یه ندایی یه تو قلب من میگه

                                         لحظه ی دیدار ما نزدیکه

 

          آخه دنبال ..... میگردم.          

 

         

 

مسافر


از کجا آمده ای؟
      که چنین نمناکی!    
        زیــر بــاران بــودی
            ای خــیـال ابـدی!
              بــی تــو مـن تنهایم
                تـو چــرا غـمـگـیـنی؟

من اگـر می گریم
     تــرس فــردا دارم
      تـرس بی تو ماندن
         تـو چرا می گریی؟

 

ای صدای قدمت 
  نبض دلتنگی من
    مـن اگـر دلـتـنـگم
       تـو چـرا تـنـهـایـی؟


روبه رویم بنشین
  حرف دل با من گو
      مـن اگر خاموشم
        تـو چـرا دلـتـنگی؟


 سایه ات زد فریاد
   من برا ی غم تو می گریم
       مـن مـســافــر هـسـتـم
        آمدم تا بروم
          سفرم تا ابدیت جاریست....

                                                     فریبا بلوکی

توبه ی من

ساقیا بار دگر مست می دیوانه سازت گشته ام

در خماری از شرابت با وجودم تار سازت گشته ام


 تا  بگیری دست این مسکین بی کس در جهان

بار دیگر با وجــودی از شــرر پـر در نمازت گشته ام


در پی یک خانــه ی کوچــک در آن فردوس نــاب

در قنوتی پر ز خواهش از وجود بی نیازت گشته ام


تــا بـیــامــرزی مــــرا در صــبــح روز رســتــخیـز

در شـب تاریـک دنبـال نوای چاره ســازت گشته ام


                                     تــار ســـازم در نــیـــازم بــا نـــمـــازم چـــاره ســــاز
                                     با سر و جان سوی این مهر و وفای یار بازت گشته ام
.:ساسان زارع
 
    به نام ...  
 یکی نبود و همه بودن . تا اینکه اون یکی خواست باشه. اما نمی دونست که بودن... این یکی ما رفت و عاشق شد . چرا؟  آخه می خواست باشه. این یکی ما رفـت و دیـونه شد .  چرا؟   آخه می خواست عاشق بمونه. این یکی ما خجـالت میـکشید .  چرا؟   آخه نمی خواست تو تاریکی گریه کنه. این یکی ما داشت میشکست . چرا؟   آخه پا هاشو بسته بود. این یکی ما شـروع کــرد بـه ...   چرا؟   آخه نمی تونست حرف بزنه... این یکی ما داشـت میـمرد .     چرا؟   آخه شاید اون ...... این یکی ما رفت و رفت و رفت ... این یکی ما آواره شــد . چرا؟  آخه عاشق شده بود.                                                                                           
.: زریر

عشق یعنی جام لبریز از شراب
عشق یعنی تشنگی یعنی سراب

عشق یعنی خواستن و له له زدن
عشق یعنی سوختن و پر پر زدن

عشق یعنی سال های عمر سخت
عشق یعنی زهر شیرین ، بخت تلخ

عشق یعنی با " خدا یا " ساختن
عشق یعنی چون همیشه باختن

عشق یعنی حسرت شب های گرم
عشق یعنی یاد یک رویای نرم

عشق یعنی یک بیابان خاطره
عشق یعنی چهار دیوار بدون پنجره

عشق یعنی گفتنی با گوش کر
عشق یعنی دیدنی با چشم کور

عشق یعنی تا ابد بی سرنوشت

عشق یعنی ...


.: کورش عزیز