فاطیمای پشه خور

چند روز پیش با استفاده از ترفند عالی پسردایی پشه های منزل را به هلاکت رساندیم.اما بخش عجیب ماجرا این بود که فاطمیا خانوم در حال خوردن اجساد پشه ها رویت شد. به هر حال مطمئنیم که بیش از سه تا رو خورده بود.گفتیم پست مربوط به این رویداد رو پس از اطمینان از زنده بودنش پابلیک کنیم.

عصمت

پی نوشت:
- ممنون بابایی!بابت فهم ات،مهربانی ات،گذشتت و برکتی که به زندگی من آوردی.

فاطیما

امشب تب داشت.من و زارا بردیمش بیمارستان.

خدا رو شکر الان خونه ایم و او خوابیده.

کفش هایش

فاطیما کوچولوی من اولین کفش هایش را پوشید.راه رفتنش با آن کفش های قرمز دخترانه واقعا دیدن دارد.هر روز صدای بابا گفتن هایش دلنشین تر می شود.

گاهی حسودی معصومیت کودکانه اش را می کنم.

من،ممول و دخترمهربون

ممول!لقب و عنوان جدیدی است که فاطیما خانم بدان خوانده می شود.البته اینروزها.و بیشترش به خاطر آن کلاه دم دار قرمز زمستانی اش است و صد البته جثه ریز و کوچکش.اینروزها به محض باز شدن درب لپ تاپ روی قالی وسط اتاق ممول کوچولو می آید و دقیق مثل من دراز می کشد رو به صفحه ی مانیتور و با پاهایش هی بازی می کند و از من تشویق می خواهد.پس از قدری تحمل این ژست طاقتش تاب می شود و می افتد به جان این کیبورد ننه مرده ی من.

روزهای خوبی است.خدا را شکر.

پی نوشت:

- تصویر اضافه شد :)

تولدانه

امروز فاطیمای من یکسال است که شده برکت سفره ی زندگی من و هی جور بودن ما چند نفر را میکشد.

قمار عجیبی است زندگی!!

اگر اعتمادت به او باشد از یک دست که بدهی از هزار دست خواهی گرفت.

پ.ن:

- خدایا شکر.

فاطیماست

بدون شرح

فاطیمای این روزها

خداوندا شکر برای تمام لحظه های با من هستی.شکر که نفهمی های من را صبورانه و با خنده نگاه می کنی.
خدایا شکر برای تمام داشته هایم.برای تمام داده هایت.
برای این روزها که شاید بیشترش عرق ریختن است.اما شکر. :)

پی نوشت:
- به آفتاب سلامی دوباره خواهم کرد :)